Test jest przeznaczony dla osób zainteresowanych uzyskaniem oceny szczelności jelit.
Test obejmuje ocenę zawartości w krwi dwóch markerów rozszczelnienia jelita: endotoksyny LPS oraz zonuliny. Wykonanie testu umożliwia zaplanowanie żywienia właściwego dla osoby z zespołem jelita przesiąkliwego.
Odbiegająca od normy flora jelitowa, w zależności od rozległości wadliwego zasiedlenia, nie jest w stanie wypełnić swoich fizjologicznych zadań lub też wypełnia je w sposób ograniczony. Zaburzenie bariery mikrobiologicznej śluzówki jelit pociąga za sobą osłabienie bariery zapobiegającej przedostawaniu się do krwioobiegu substancji powodujących nietolerancje lub alergie pokarmowe. Taki proces może prowadzić do aktywacji mechanizmów chorobotwórczych, prowadzących do utajonych zmian zapalnych śluzówki jelit i do zaburzenia ich szczelności. Rozpoznanie tego stanu jest niezwykle istotne, gdyż często samo przywrócenie prawidłowej flory jelitowej (za pomocą odpowiedniego żywienia i suplementacji) eliminuje problem pacjenta.
Bytujące w jelitach bakterie w 99% należą do grupy beztlenowców, do nielicznych bakterii względnie beztlenowych należą pałeczki Enterobacteriace. Są to bakterie gnilne spożytkowujące białko z pożywienia. Wytwarzają one metabolity, które są niepożądane i to one są sprawcami dolegliwości jelitowych. Zwiększenie ilości tych szczepów bakteryjnych ponad normę powoduje produkcje endotoksyny (LPS), co wraz ze zmniejszeniem odporności może być objawem niewłaściwego odżywiania. Konsekwencją mogą być zaburzenia trawienia i nieprawidłowości na tle immunologicznym.
Endotoksyna LPS jest parametrem służącym do oceny zmiany w obszarze równowagi naturalnej flory bakteryjnej jelit na korzyść bakterii gram ujemnych i/lub zaburzenia funkcji bariery śluzówki jelit (zwiększonej przepuszczalności jelitowej), a tym samym zwiększenia przemieszczania się endotoksyn do krwioobiegu i podniesienia aktywnego biologicznie LPS w organizmie.
Zonulina służy do oceny funkcji bariery śluzówki jelitowej. Badanie jest zalecane w przypadku schorzeń autoimmunologicznych, np.: reumatoidalnego zapalenia stawów oraz celiakii, cukrzycy (insulino-zależnej) i stwardnienia rozsianego.Oznaczenie dwóch markerów dysfunkcji jelita – endotoksyny i zonuliny pomoże określić:
Jakie informacje otrzymamy po zrobieniu testu?
Otrzymamy informacje jaki jest stopień przepuszczalności jelita oraz jak nasilony jest proces zapalny w jelitach. Wynik testu pozwala właściwie dobrać składniki żywienia (w tym suplementacji) podczas leczenia żywieniowego.
Korzyści z rozpoznanie i wprowadzenie zaleceń:
Materiał do badania:
Próbka krwi, mocz lub kał
