Zespół cieknącego jelita. Część 1
18880
post-template-default,single,single-post,postid-18880,single-format-standard,bridge-core-3.0.1,qodef-qi--no-touch,qi-addons-for-elementor-1.5.1,qode-page-transition-enabled,ajax_fade,page_not_loaded,,qode_grid_1200,side_menu_slide_from_right,qode-content-sidebar-responsive,qode-theme-ver-28.6,qode-theme-bridge,qode_header_in_grid,wpb-js-composer js-comp-ver-6.7.0,vc_responsive,elementor-default,elementor-kit-17645

Zespół cieknącego jelita. Część 1

Zespół cieknącego jelita. Część 1

Człowiek w ciągu swojego przeciętnie długiego życia zjada i trawi prawie 30 ton pokarmów i wypija  50 tysięcy litrów płynów. Z każdym zjadanym kęsem do jelit trafia ogromna ilość drobnoustrojów, z których część może stanowić dla nas zagrożenie chorobotwórcze. Dlatego nasz organizm wykształcił mechanizmy obronne, pozwalające precyzyjnie kontrolować procesy trawienia i wchłaniania.

Powierzchnia chłonna jelit jest prawdziwym majstersztykiem, przypominającym Urząd Celny połączony z Sanepidem. Mamy dokładnie kontrolowany ruch „towarów” przez błonę śluzową jelita, wraz z drobiazgowa i nieustanną kontrolą zagrożenia mikrobiologicznego.

Ważna jest sama wielkość powierzchni chłonnej jelita – po rozłożeniu jest to obszar przykrywający połowie boiska piłkarskiego .

Na etapie wchłaniania rozgrywa się jedna z najbardziej fascynujących batalii w naszym organizmie:

a) układ odpornościowy musi udzielić odpowiedzi na pytanie, czy składnik pokarmowy jest wystarczająco strawiony i nie wywoła reakcji obronnej w jelitach, wobec tego czy może być „wpuszczony” do krwioobiegu;

b) stwierdzane jest czy pokarm nie zawiera bakterii, które zagrożą zdrowiu.

Jelita są więc potężnym organem immunologicznym, gdzie w układzie limfatycznym związanym z jelitami (Gut-associated lymphoid tissue GALT – patrz https://en.wikipedia.org/wiki/Gut-associated_lymphoid_tissue) wytwarzane są ogromne ilości przeciwciał .

W skład błony śluzowej jelita wchodzą liczne enzymy rozkładające obce białka (proteolityczne), których funkcją jest rozpoznawanie i niszczenie białek patologicznych (np. sIgA., lizozym, laktoferyna). Ważną rolę w utrzymaniu prawidłowej funkcji śluzówki odgrywa fizjologiczna flora bakteryjna zamieszkująca jelita – nazywamy ją mikroflorą jelitową lub narządem bakteryjnym.

Wszystko, co uszkadza bezpośrednio śluzówkę jelita lub niekorzystnie wpływa na narząd bakteryjny, prowadzi do niekontrolowanego przedostawania się składników pokarmowych i bakterii pod śluzówkę jelita. To może być początek stanu zapalnego, prowadzącego do zaniku kosmków jelitowych, a także do pobudzenia reakcji immunologicznych.

Udowodniono, że podczas intensywnego treningu dochodzi do poważnych zmian w strukturze narządu bakteryjnego, co może być początkiem schorzeń u sportowca.