Krótkotrwałe głodzenie przed chemioterapią – nowa moda czy istotny krok w terapii?
17856
post-template-default,single,single-post,postid-17856,single-format-standard,bridge-core-3.0.1,qodef-qi--no-touch,qi-addons-for-elementor-1.5.1,qode-page-transition-enabled,ajax_fade,page_not_loaded,,qode_grid_1200,side_menu_slide_from_right,qode-content-sidebar-responsive,qode-theme-ver-28.6,qode-theme-bridge,qode_header_in_grid,wpb-js-composer js-comp-ver-6.7.0,vc_responsive,elementor-default,elementor-kit-17645

Krótkotrwałe głodzenie przed chemioterapią – nowa moda czy istotny krok w terapii?

Krótkotrwałe głodzenie przed chemioterapią – nowa moda czy istotny krok w terapii?

Badania pilotażowe ( na zwierzętach, liniach komórkowych) pokazywały,  że krótkoterminowy post (STF)  chroni zdrowe komórki przed niekorzystnymi skutkami ubocznymi chemioterapii  jednocześnie zwiększając podatność komórek nowotworowych na działanie chemioterapeutyku. Oczywiście, od badań podstawowych do klinicznych droga bardzo daleka jednak wyniki pilotaży były na tyle obiecujące, że STF właczono do badań z udziałem pacjentów.

STF wpływa pozytywnie  na funkcjonowanie szlaków  metabolicznych poprawiając odpowiedź komórek na destruktywne działanie wolnych rodników, nasila autofagię (usuwanie nieprawidłowych struktur)  i zmniejsza wydzielanie anabolicznego IGF-1. Głód wpływa także pozytywnie na szlaki np. mTOR,  przyczyniając się do obniżenia  tempa wzrostu i proliferacji komórek.

Chemioterapia jest podstawą metodą leczenie nowotworów złośliwych, jednak ogromnym ograniczeniem tej metody jest jej toksyczność. Wykazano, że efekty poszczenia zmieniają „podatność” na chemioterapię w zależności od tego czy mamy do czynienia z komórkami „normalnymi” czy rakowymi.

To zjawisko nosi nazwę różnicy odporności na stres (DSR).

Poszczenie wydaje się  ochraniać zdrowe komórki,  podczas  chemioterapii. Dodatkowo w zdrowych (nie zmienionych nowotworowo) komórkach krótkotrwały post wpływa pozytywnie na  ekspresję genów biorących udział w naprawie DNA.

Brzmi bardzo interesująco ale z drugiej strony wiadomo, że  utrata masy ciała u osoby chorej wpływa negatywnie  na rokowanie powodzenia leczenia choroby. Wobec tego pytanie brzmi czy można zastosować  krótkotrwały post (STF),  jako krok potencjalne wspierający leczenie pacjenta podczas chemioterapii ? Co mówią wyniki badan?  W opublikowanym niedawno badaniach  przedstawiono badania wpływu poszczenia (podczas chemioterpii) na parametry jakości życia. W badaniach  skoncentrowano się na redukcji uczucia zmęczenia wywołanego terapią.
Jak wyglądały badania?
Pacjentki z rakiem  piersi i jajnika o prawidłowej masie ciała BMI > 19 kg/m2 randomowo włączono  do 2 grup – grupy A gdzie pacjentkom ordynowano post  w pierwszej połowie chemioterapii, a następnie  wprowadzono   dietę normokaloryczną, śródziemnomorską i grupy B gdzie post włączono w drugiej części chemioterapii . W pierwszej pacjentki dostawały dietę śródziemnomorską. W obydwu grupach post rozpoczęto na 36 godzin przed chemioteriapią  i kończono po 24 godzinach po chemioterapii (60 godzinny okres postu).
Uzyskano bardzo dobre wyniki – pacjentki w obydwu grupach na ogół dobrze znosiły poszczenie i co najważniejsze  post wpłynął pozytywnie redukując  uczucie zmęczenia .
Jak wyglądała procedura poszczenia?
Podczas postu uczestniczki piły mając dostęp do  nieograniczonej ilość wody, herbaty ziołowej, soku warzywnego w ilości 1 x 200 cl oraz  bulionu warzywnego Maksymalna całkowita ilość dziennej energii  wyniosła 350 kcal.
Jakie konkluzje?
Postawa wobec postu u pacjentów chorych na raka powinna być bardzo ostrożna, ze względu  na niedożywienia / sarkopenii. To, czy wyniki otrzymane przez post w modelu komórkowym i zwierzęcym mogą być przeniesione na pacjentów chorych na raka, jest nadal do ustalenia. W chwili obecnej wymagane są dalsze badania przedkliniczne w celu ustalenia, w jakich nowotworach, na którym etapie, i w jakich kombinacjach poszczenie, może  okazać się skuteczne.
Autor wpisu Ewa Stachowska
Bauersfeld et al. BMC Cancer (2018) 18:476 https://doi.org/10.1186/s12885-018-4353-2
Caccialanza et al. BMC Cancer (2018) 18:337
https://doi.org/10.1186/s12885-018-4245-5
Photo :DasWortgewand
https://pixabay.com/pl/users/DasWortgewand-8385/