28 gru Głodówki lecznicze. Co o nich wiemy? Kto może a kto nie korzystać z głodówek?
Głodówki lecznicze szczególnie te krótkotrwałe są jednym z najstarszych metod profilaktyki zdrowotnej. Jednak w internecie można znaleźć dużo informacji- i jak to zwykle bywa część z nich nie żadnego merytorycznego uzasadnienia. Bowiem głodówka lecznicza to proces o bardzo dynamiczniej rozwijającej się akcji (fizjologicznej i biochemicznej), w której najważniejsze jest to co się ma zadziać z pacjentem po wyjściu z głodówki.
Jak każda metoda tak i ta ma szereg obostrzeń dotyczących osób, które mogą do głodówki przystąpić. To zezwolenie na głodówkę bezwzględnie musi być uzyskane od lekarza, który zna nasz organizm i przyprowadzi badania dopuszczające do głodówki. Dlaczego pozwolenie lekarza jest tak ważne?
Ponieważ podczas głodówki metabolizm wielu komórek musi „przestawić się „ na korzystanie ze zmniejszonej ilości glukozy. A to oznacza, że w organizmie zachodzą bardzo poważne przemiany prowadzące do oszczędzania tego cukru dla potrzeb mózgu i komórek jednojądrzastych krwi. Zmienia się praca układu immunologicznego (pojawia się zwiększona podatność na infekcje), tkanki tłuszczowej białej i brunatnej. Zwiększa się stres wyrażony ilością wydzielanego kortyzolu.
Czy są bezpieczne głodówki, które mogę odbyć bez konsultacji z lekarzem?
nie, nawet głodówka jednodniowa powinna być przed pierwszym zastosowaniem skonsultowana z lekarzem rodzinnym. To samo tyczy się głodówek dłuższych (7 dniowych i dłuższych)
Jakie mamy typy głodówek?
Krótkotrwałe i długotrwałe
Krótkotrwałe to głodówka 1 dniowa i głodówki 7-8 dniowe
Długotrwałe do 40 dni przeprowadza się je TYLKO W WARUNKACH STAŁEGO NADZORU LEKARSKIEGO. Wymaga ponadto opieki doświadczonego superwizora .
Czy głodówka jest dobrym sposobem na redukcję tłuszczowej masy ciała?
wydaje się że tak- ale to tylko pozory. Do głodówki powinny przystępować osoby poszukujące w życiu trwałej POZYTYWNEJ zmiany. Jeśli głodówka ma być tylko sposobem zrzucenia wagi, po to by po niej wrócić do starych złych nawyków – odradzam . W ten sposób można tylko dodatkowo spowolnić metabolizm, prowadząc do jeszcze większych kłopotów z utrzymaniem masy ciała w przyszłości.
Jeśli myślisz poważnie o głodówkach, musisz widzieć siebie jako człowieka, który na stałe wprowadza zmiany stylu życia, w których na stałe jest miejsce na odpowiedzialne podejście do żywienia.
Kto nie może przystąpić do głodówki?
- Osoby przewlekle chore *
- Osoby cierpiące na depresję
- Osoby, które przebyły uraz, ciężką chorobę lub operację (w okresie ostatniego pół roku)
- Przeciążone pracą, przemęczone
- Osoby cierpiące na zaburzenia odżywiania
- Osoby stale przyjmujący leki
- Sportowcy
Dlaczego czynny sportowiec nie powinien stosować głodówki?
Powodów jest wiele. Najważniejsze: w czasie głodówek nadnercza produkują zwiększoną ilość kortyzolu, który dramatycznie pogarsza parametry masy i funkcji tkanki mięśniowej. Brak insuliny w krążeniu i duży stężenie glukagonu we krwi intensyfikuje rozpad mięśni i wykorzystanie aminokwasów do celów katabolicznych (energetycznych). Zwiększa się wydzielanie adiponektyny i greliny- ale wydzielanie tej pierwszej potęguje intensywne spalanie tłuszczu w wątrobie. Grelina potęguje uczucie głodu. Aktywacji ulega także AMPK (kinaza AMP) – jej jednym z głównych odbiorców jest szlak mTOR . W okresie głodzenia mTOR przestawia się na wariant „stop” ograniczając do minimum obrót puli białek w organizmie.
*w tym roku pojawiła się praca akceptująca redukcję kalorii do poziomu 20- 25 kcal/ kg masy ciała/dzien w okresie 48-72 h u osoby przewlekle chorej
Curr Opin Clin Nutr Metab Care. 2016 Mar;19(2):155-60. doi: 10.1097/MCO.0000000000000256
. N Engl J Med. 1970 Mar 19;282(12):668-75.
Horm Metab Res. 1970;2:Suppl 2:181-5.