Przez fora przelewa się fala zachwytu nad batatem (czerwony ziemniak, wilec ziemniaczany). Nie bez racji, bowiem  można nim zastąpić ziemniaki wykluczane z posiłków  osób z chorobami autoimmunologicznymi. Bataty są jednak drogie i zupełnie nieznane poza dużymi miastami. Tymczasem w ogrodach Polski małomiasteczkowej rośnie roślina o bulwach równie cennych jak bataty. Tą rośliną jest topinambur, traktowany przez wielu jak uciążliwy chwast.  Niesłusznie o czym chcemy Państwa przekonać.

Topinambur (słonecznik bulwiasty) był bardzo lubiany w okresie przedwojennym i wojennym i kompletnie zapomniany  po wojnie. Obecnie ta roślina przeżywa prawdziwy renesans bowiem zwiera inulinę, a ta jest bezcenna dla osób z cukrzycą czy z zaburzeniami pracy jelit.Inulina jest polisacharydem 10 x mniej słodszym od cukru. Jej właściwości prozdrowotne sprawiają, że często jest stosowana jako suplement diety

Stosunkowo bogate w inulinę są rośliny z rodziny astrowatych, głównie: słonecznik bulwiasty, cykoria podróżnik, mniszek lekarski, czy oman wielki. Dzięki swoim unikatowym właściwością inulina ma szerokie zastosowanie jako suplement diety. Substancja ta ma względnie niską kaloryczność oraz niski indeks glikemiczny, dlatego jest często polecana osobom z cukrzycą. Ponadto, jej stosowania pomaga w utrzymaniu prawidłowej gospodarki lipidowej – obniża stężenie cholesterolu frakcji LDL oraz triglicerydów.

Inulina wpływa również na biodostępność niektórych składników mineralnych, w szczególności magnezu i wapnia. Jedną z najczęściej opisywanych funkcji tej substancji są właściwości prebiotyczne. Inulina fermentuje w jelitach stanowiąc pożywkę dla korzystnych bakterii z rodziny Bifidobacterium. Proces ten pozwala zachować również odpowiednie pH we wnętrzu jelit. Należy jednak pamiętać że zbyt duża dawka może wywierać niepożądane skutki. Instytut Żywności i Żywienia nie podaje dziennego dopuszczalnego spożycia inuliny, ale większość źródeł pokazuje, że dawka ta nie powinna przekroczyć 10g/dobę.

Źródło: Anna Nowak et al. Inulin: a valuab le nutritional component. Annales Acedemia Medica Stetinensis 2012, 58, 1, 62–65.