Czy „oczyszczanie” hydrokolonoterapią ma sens? Fakty i mity
18896
post-template-default,single,single-post,postid-18896,single-format-standard,bridge-core-3.0.1,qodef-qi--no-touch,qi-addons-for-elementor-1.5.1,qode-page-transition-enabled,ajax_fade,page_not_loaded,,qode_grid_1200,side_menu_slide_from_right,qode-content-sidebar-responsive,qode-theme-ver-28.6,qode-theme-bridge,qode_header_in_grid,wpb-js-composer js-comp-ver-6.7.0,vc_responsive,elementor-default,elementor-kit-17645

Czy „oczyszczanie” hydrokolonoterapią ma sens? Fakty i mity

Czy „oczyszczanie” hydrokolonoterapią ma sens? Fakty i mity

Tematyka problemów jelitowych jest coraz częściej poruszanym zagadnieniem, nie tylko na łamach naszego bloga. Coraz częściej możemy się rówież spotkać z różnymi „sposobami” na poprawę funkcji jelit, takimi jak np. hydrokolonoterapia. Postanowiliśmy sie lepiej przyjrzeć temu zabiegowi, ponieważ cieszy się on rosnącym zainteresowaniem mediów i społeczeństwa.

Zacznijmy od samego zdefiniowania pojęcia hydrokolonoterapii. Jest to rodzaj zabiegu mąjącego na celu głębokie oczyszczenie jelita grubego. Do światła jelita zostaje wprowadzona wyjałowiona promieniami UV woda, która dzięki swojemu ciśnieniu usuwa treść zalegającą w jelicie. Zabieg trwa ok. 45 minut i jest praktycznie bezbolesny. Często można się spotkać również z porównaniem hydrokolonoterapii do lewatywy. Nie należy jednak mylić lub stosować zamienne tych pojęć. Lewatywa to od setki lat stosowany zabieg, w którym woda jest wprowadzana do jelita pod wpływem grawitacji, co pozwala oczyścić je na ok. 30-40 cm. Hydrokolonoterapia oczyszcza całość jelita, czyli ok. 1,5 m, co udaje się za pomoca wygenerowania dużego ciśnienia wody. Gwarantowane pozytywne efekty tego zabiegu są związane z uczuciem lekkości, brakiem wzdęć i zaparać. Niektórzy piszą również o straceniu kilku zbędnych kilogramów i efekcie płakiego brzucha, co ma zachęcić do wykonywania zabiegu. Skuteczność głebokiego płukania jelit obalono już pod koniec XX wieku. W świetle dotychczasowych badań naukowych nie ma jednostek chorobowych, które byłyby wskazaniem do przeprowadzenia takiego zabiegu. Ponadto procedura ta niesie ze sobą duże ryzyka perforacji – przebicia ściany jelita oraz powikłania związane ze zniszczeniem flory bakteryjniej i późniejszą dysiozą. Dla tych, którzy potrzebują solidnych argumentów, następny wpis będzie poświęcony na obalenie mitów związanych ze skutecznością zabiegu.

Źródło: Katarzyna Borycka – Kiciak, „Hydrokolonoterapia – fakty i mity”, Kosmos. Problemy nauk biologicznych 2010; 59 (288-289): 421-428.

Autor: Zespół Dietetica