29 lis Czy istnieje coś takiego jak „paradoks otyłości”?
Od paru lat mówi się o tzw. „paradoksie otyłości (PO)”, czyli fakcie istnienia niższego ryzyka śmiertelności wśród chorych otyłych osób w stosunku do osób z prawidłową masą ciała.
Podjęte badania wydają się przybliżać odpowiedź czy:
a) istnieje w ogóle takie zjawisko jak „PO”, a jeśli tak to
b) na czym polega.
Mamy wyniki badań demograficznych z USA, opublikowanych w tym roku w „biblii żywieniowców”, czyli American Journal of Clinical Nutrition. W ramach analiz wyznaczono przyczyny śmiertelności w populacjach osób otyłych, w porównaniu do osób z prawidłową masa ciała. Analizowano dane 35.673 uczestników badanych w ramach programu NHANES I (lata 1971/75), NHANES II (lata 1976/80), oraz NHANES III (lata 1988-1994). Wykazano, że w tym okresie zmarło 7087 osób z obydwu grup. Zmniejszone ryzyko śmierci otyłych osób (w stosunku do osób o prawidłowej masie ciała) odnotowano tylko wśród osób bardzo poważnie chorych i tylko w okresie ostatniego pomiaru (lata 1988-1994). Takiego zjawiska (preferencji w przeżyciu) nie odnotowano dla otyłych kobiet w żadnym z analizowanych okresów (czyli otyłe kobiety nie przeżywają statystycznie częściej niż ich szczupłe koleżanki).
Zmniejszone ryzyko zanotowano natomiast dla otyłych mężczyzn, którzy przeżywali swoich szczupłych kolegów.
Wnioski: wydaje się, że otyli mężczyźni mają większe szanse na przeżycie, ale jak podkreślają autorzy artykułu trzeba szukać odpowiedzi dlaczego tak się dzieje. Ta ostrożność wynika z faktu, że otyłość jest skojarzona z ryzykiem chorób układu krążenia i każde niesprawdzone w 100% wyniki muszą być przedstawiane bardzo ostrożnie, by nie promować otyłości.
Źródło: Am J Clin Nutr. 2013 Jun;97(6):1195-200. doi: 10.3945/ajcn.112.045815.