Aktywność fizyczna nie zawsze zmniejsza ryzyko nowotworu. Spójrz, które typy nowotworów są CZĘSTSZE u osób AKTYWNYCH
17894
post-template-default,single,single-post,postid-17894,single-format-standard,bridge-core-3.0.1,qodef-qi--no-touch,qi-addons-for-elementor-1.5.1,qode-page-transition-enabled,ajax_fade,page_not_loaded,,qode_grid_1200,side_menu_slide_from_right,qode-content-sidebar-responsive,qode-theme-ver-28.6,qode-theme-bridge,qode_header_in_grid,wpb-js-composer js-comp-ver-6.7.0,vc_responsive,elementor-default,elementor-kit-17645

Aktywność fizyczna nie zawsze zmniejsza ryzyko nowotworu. Spójrz, które typy nowotworów są CZĘSTSZE u osób AKTYWNYCH

Aktywność fizyczna nie zawsze zmniejsza ryzyko nowotworu. Spójrz, które typy nowotworów są CZĘSTSZE u osób AKTYWNYCH

Wyniki opublikowanej parę tygodni temu metaanalizy nie dają złudzeń. Nie każdy typ wysiłku może być uznany za czynnik zapobiegający rozwojowi nowotworu. Niestety są nowotwory których ryzyko rośnie wraz z wzrostem aktywności fizycznej.

Celem badań zespołu naukowców było ustalenie związku pomiędzy  aktywnością fizyczną ( w czasie wolnym) z występowaniem niektórych rodzajów raka. Ryzyko rozwoju choroby nowotworowej  korelowano dodatkowo z masą ciała  i paleniem.

Badanie objęło analizę danych z  12 prospektywnych badań kohortowych przeprowadzonych w latach 1987-2004.  Badacze  użyli wieloczynnikowej regresji Coxa dla  oszacowania wskaźników zagrożenia nowotworem (częstością wystąpienia któregoś z 26 rodzajów raka). W badaniu porównywano ilość osób chorych (które zachorowały w przedziale czasu między 1987 a 2004) a ich aktywnością fizyczną (w wolnym czasie).

Przeanalizowano dane 1,44 mln uczestników (mediana wieku 59 lat [19-98]; 57% udział kobiet, rezsta meżczyźni). Wyniki wskazują, że osoby  o wysokiej aktywności fizycznej w czasie wolnym (w odróżnieniu od osób o niskiej aktywności fizycznej) wykazują niższe ryzyko zachorowania na 13 nowotworów.

1.raka gruczołowego przełyku (HR 0,58, 95% CI 0.37-0.89),

2.wątroby (HR 0,73, 95% CI 0.55-0.98),

3.płuca (HR 0,74 , 95% CI 0.71-0.77),

4.nerki (HR 0,77, 95% CI 0.70-0.85),

5.wpustu żołądka (HR 0,78, 95% CI 0.64-0.95),

6.trzonu macicy (HR 0,79, 95% CI 0.68-0.92),

7.białaczki szpikowej (HR 0,80, 95% CI 0.70-0.92),

8.szpiczaka (HR 0,83, 95% CI 0.72-0.95),

9.okrężnicy (HR 0,84, 95% CI 0.77-0.91),

10.głowy i szyi (HR 0,85, 95% CI: 0,78 -0,93),

11. odbytu (HR 0,87, 95% CI 0.80-0.95),

12.pęcherza moczowego (HR 0,87, 95% CI 0,82-0,92),

13.piersi (HR 0,90, 95% CI 0.87-0.93).

Jednocześnie ustalono, że masa ciała (analizowana wraz z aktywnością fizyczną) nie wpłynęła istotnie na zwiększenie ryzyka nowotworu.

 

Aktywność  fizyczna (traktowana jako wypoczynek w wolnym czasie) była związana ze wzrostem ryzyka :

1.czerniaka złośliwego (HR 1,27, 95% CI 1.16-1.40)

2. raka prostaty (HR 1,05, 95% CI 1.03-1.08).

To ryzyko nie było mniejsze u osób szczupłych oraz nie miało na nie wpływu palenia tytoniu ( w odróżnieniu od ryzyka raka płuc).

Autorzy wnioskują, że aktywność fizyczna w czasie wolnym to czynnik  związany z zmniejszeniem ryzyka wielu typów nowotworów niezależnie od masy ciała czy  palenia tytoniu. Natomiast dlaczego rośnie ryzyko czerniaka i raka prostaty – wydaje się, że odpowiedzialna może być nadmierna ekspozycja na słońce czy nacisk na krocze – typowy dla np. jazdy na rowerze.

Dlatego, zapraszam na bezpieczniejszy nordic walking po zachodzie słońca. Ja robię to codziennie, na urokliwych szczecińskich Jasnych Błoniach.

JAMA Intern Med. 2016 Jun 1;176(6):816-25. doi: 10.1001/jamainternmed.2016.1548.

autyzm chudnięcie depresja epigenom epigenetyka dieta dydpepsja foliany FTO genetyka genom gluten indywidualizacja jelita kwas foliowy mikroflora  MTHFR neurodegeneracyjne nowotwory nutrigenetyka  nutrigenomika odchudzanie  rak  SIBO sportowiec żywieni